BEVOLKING & GODSDIENST
Gambia heeft ca. 1,5 miljoen inwoners. De bevolkingsdichtheid is ongeveer 120 inwoners per km2 en Gambia staat daarmee op de vierde plaats van dichtstbevolkte landen van Afrika. De meeste Gambianen wonen in de kuststreek, waar ook de grote steden liggen. De meeste inwoners heeft de plaats Serrekunda, ongeveer 275.000; in de hoofdstad Banjul wonen ongeveer 42.000 mensen en is daarmee een van de kleinste hoofdsteden van Afrika. Omdat het op een eiland ligt, kan Banjul eigenlijk niet veel groter worden en is dan ook qua inwoneraantal voorbijgestreefd door Serrekunda. De derde stad van Gambia, Brikama, telt ongeveer 41.000 inwoners. De trek naar de steden is groot; in 1995 woonde 26% van de bevolking in steden.
De bevolking van Gambia is afkomstig van vele volkeren, ieder met hun eigen cultuur en taal. Deze stammen komen niet alleen in Gambia voor, maar in praktisch alle West-Afrikaanse landen. Er leven in Gambia ongeveer vijftien verschillende stammen die ca. 30 verschillende talen spreken.
De belangrijkste bevolkingsgroepen:
De Mandinka leven in Gambia, Senegal, Guinee, Guinee-Bissau, Mali en Nigeria. Het is de grootste bevolkingsgroep, ongeveer 42% van de bevolking.
De Fula leiden een zwervend bestaan. Ze hebben een opvallend lichte huidskleur, zodat hun oorsprong zeer waarschijnlijk niet in Afrika ligt; ze stammen af van de Arabieren. Er worden binnen de Fula-stam negen sterk verschillende dialecten gesproken. 18% van de Gambiaanse bevolking behoort tot de Fula.
De Wolof hebben altijd in Afrika geleefd en kwamen uit het gebied van de Sahara. Het waren handelaren, zodat het Wolof als taal altijd een belangrijke plaats heeft ingenomen. De meeste Wolof wonen op dit moment in Gambia en Senegal. 16% van de Gambianen behoort tot de Wolof-stam.
Van de Jola is historisch gezien weinig bekend. Toch wonen ze al heel lang langs vrijwel de gehele Atlantische kust van West-Afrika. Kenmerkend voor de Jola is de vorming van “clans”, families die zelfstandig binnen een stam gevestigd zijn. 10% behoort tot de Jola-stam.
Een kleine, maar belangrijke groep zijn ongeveer 1000 Libanezen die veel bakkerijen, restaurants en een belangrijk deel van de voedingsmiddelenimport in handen hebben. Voorts leven er nog ongeveer 25.000 Senegalezen, voornamelijk als arbeidskrachten.
Een aparte groep vormen de Aku, afstammelingen van teruggekeerde slaven en bevrijde slaven. De Aku zijn over het algemeen christenen en hebben vaak een Engelse achternaam.
Gambia is een grotendeels islamitisch land. Rond de 90% van de bevolking is islamiet. Ongeveer 10% van de bevolking behoort tot de rooms-katholieke of de anglicaanse kerk. Verder zijn er nog kleine groepjes methodisten en Zevendedagadventisten. Het animisme is als formeel geloof verdwenen. Het animisme is een oergeloof waarbij men gelooft dat alle aardse dingen zoals bomen, dieren of zelfs stenen een eigen spirituele kracht bezitten. Toch leeft het nog in zekere mate voort, zelfs onder de moslims en de christenen. Ook bijgeloof speelt nog een rol. Omdat volgens de islam mannen maximaal vier vrouwen mogen hebben, komt met name in het binnenland polygamie nog regelmatig voor. In de steden is dit veel minder het geval.
