Zuid-Afrika betekent een betoverende natuur met landschappelijke hoogstandjes, schitterende natuurparken met als absolute topper Krugerpark en hartverwarmende mensen. Nelson Mandela omschreef ‘zijn’ land treffend als de ‘regenboognatie’ vanwege de enorme diversiteit aan mensen. Bijvoorbeeld de Ndebele zijn een markante representant met hun felgekleurde klederdracht en unieke geometrische muurschilderingen. Van het land wordt ook wel gezegd dat het ‘een wereld in een land’ is, dankzij de enorme verscheidenheid in alle opzichten. Kusten en zonovergoten savanne, bossen met pijnbomen en protea’s in bloei, leeuwen en walvissen, neushoorns en pinguïns, Zuid-Afrika zit vol contrasten! Uw hart gaat sneller kloppen bij het zien van het spectaculaire natuurschoon en de vriendelijkheid van de mensen.
Slechts weinig gebieden op aarde hebben zo’n prachtige, gevarieerde natuur als de zuidwestelijke hoek van Afrika. In de ruige bergen van dit gebied ligt een tuin van een subtiele schoonheid, die wordt gedomineerd door erica’s, protea’s, Kaaps riet en een overdaad aan andere ‘fijnbos’ planten. De natuur heeft hier ook twee van Afrika’s spectaculairste bakens gevormd – de afgetopte Tafelberg met zijn adembenemende uitzichten en, ver uitstekend in de Atlantische Oceaan aan het uiteinde van Afrika: het Kaaps Schiereiland.
Met bijna 2.000.000 ha ongerept bushveld is het Krugerpark een van de beroemdste wildparken ter wereld. De allergrootste attractie wordt gevormd door de ‘Grote Vijf’: olifant, neushoorn, buffel, leeuw en luipaard. Maar er is nog veel meer! Het is het leefgebied van maar liefst 147 zoogdiersoorten(!). Ook de vogelstand is zeer overvloedig met meer dan 500 geregistreerde soorten. Het park wordt doorsneden door een netwerk van observatiewegen van duizenden kilometers en bezoekers hebben in de rustkampen en bushveldkampen van het park een brede accommodatiekeuze.
Zuid-Afrika heeft bijzonder veel nationale parken, waarvan we er hier een aantal noemen, zonder uitputtend te zijn.
Park Hluhluwe-Umfolozi is een veilig leefgebied voor een van Afrika’s grootste populaties witte en zwarte neushoorns.
Pilanesberg Nationale Park, in de Noord-West provincie, gelegen in het midden van een uitgedoofde vulkaan, een 65.000 hectare groot wildreservaat met talrijk wild, gevarieerde vogelstand en indrukwekkende geologie.
Augrabies Falls Nationale Park, in Noord-Kaap, befaamd om de indrukwekkende watervallen die tot de zes grootste ter wereld behoren.
Drakensbergen, de hoogste en spectaculairste bergketen in Zuid-Afrika met het prachtige berglandschap en rotsschilderingen. Intrigerende en bekende namen van pieken, majestueuze rotswanden en ronde toppen, zoals Giant’s Castle, Long Wall, Devil’s Tooth, Cathedral Peak. Het is het leefgebied van enorme kuddes elanden, de grootste antilopensoort, en de zeldzame en majestueuze lammergier.
Nationaal Park Golden Gate Hooglanden, net boven Lesotho. Bekend om hoge zandsteenwanden, wuivend grasland dat ’s zomers bezaaid is met kleurige bloemen, kuddes wild dat specifiek is voor de hooglanden en uitnodigende wandelroutes.
Nationaal Park Bergzebra, bij Graaff Reinet, een gebied vol natuurschoon en rust met de bijzondere Kaapse bergzebra, verschillende antilopensoorten, andere kleinere zoogdieren en meer dan 200 vogelsoorten.
Grote Karoo, ‘land van grote dorst’, een vlakte zonder water met een intense hitte dat zich helemaal uitstrekt van West-Kaap tot aan Vrijstaat met geologische formaties en panoramische uitzichten.
St. Lucia Wetlands, een mozaïek van water en met riet begroeide eilanden, beboste duinen, bosgebieden en papyrusmoerassen aan de kust, boven Durban. Het grootste meer, ongeveer 40 km lang en 3 tot 8 km breed, is een van de belangrijkste leefgebieden in Zuid-Afrika voor nijlpaarden en krokodillen. Het biedt uitstekende vismogelijkheden en is een prachtig gebied voor vogelliefhebbers.
Natuurreservaat Kaap de Goede Hoop met spectaculaire kusten, fijnbosvegetatie en natuurlijk…walvissen kijken!
Kaapstad wordt beschouwd als één van de mooiste steden ter wereld. De eye-catcher is uiteraard De Tafelberg die een weergaloos uitzicht biedt over de stad en zelfs over de beroemde Kaap de Goede Hoop. Deze moderne stad, waar u echter ook nog bijzondere 17e eeuwse exemplaren van koloniaal-Nederlandse architectuur tegenkomt, heeft veel moois en interessants te bieden zoals het Victoria en Alfred Waterfront waar u naar hartenlust kunt eten, shoppen, terrasjes pakken en genieten van heel veel gezelligheid aan het water. Ook is er het Zuid-Afrikaanse Museum waar u veel kunt leren over de geschiedenis van het land. Robbeneiland, het voormalige gevangeniseiland van onder meer Nelson Mandela is zeer indrukwekkend. Op Cape Point komen de Atlantische- en Indische Oceaan samen. Boulders Beach heeft vele schattige pinguïns op aai-afstand.
De Kaapse wijngebieden, niet ver van Kaapstad, bieden behalve een ongeëvenaard landschap ook de heerlijkste flessen wijn. De Kaapse wijnstreek strekt zich uit over een reusachtig gebied: van het noordelijke westkustgebied aan de Atlantische kust tot vlakbij de woestijn van de Klein Karoo. Er worden meer dan 100.000 hectare wijngaarden bewerkt en er wordt wijn gemaakt in meer dan 340 wijnkelders en wijngaarden. Te midden van een mooi glooiend heuvellandschap ziet u de velden vol wijnranken. Werkelijk prachtig! De wijngaarden langs de Stellenbosch- en Franschhoek-wijnroutes worden duidelijk aangegeven.
U kunt er wijn proeven en kelders bezichtigen, maar ook genieten van de uitstekende Kaapse keuken. Accommodaties zijn er in allerlei soorten en maten, maar het meest charmant zijn de kamers op de wijndomeinen zelf. Ook de koloniale huizen uit de 18e eeuw met Nederlandse invloeden bieden een bijzonder verblijf voor de nacht. Zelfs de Bordeaux is zo mooi niet. De wijndomeinen kennen vaak Nederlandse namen, zoals De Westhof, Buitenverwachting, Kanonkop, Allesverloren, Meerlust en Rustenburg, allemaal goede huizen.
De naam zegt het al: een ‘groene’ route die langs de kust loopt en in het voorjaar (september-november) prachtig in bloei staat. Tuinen zijn er niet, maar het is wel ‘de tuin’ van Zuid-Afrika. Het is de ‘retraite’ van rijke Zuid-Afrikanen en één van de meest bekende hoogtepunten van het land. Er is van alles te zien: nationale parken, fraaie stranden en uiteraard veel bijzondere flora. Enkele voorbeelden: Addo Elephant Park, een olifantenkolonie net boven de havenstad Port Elizabeth, ook wel ‘vriendelijke stad’ genoemd met mooie stranden, elegante huizen en zonnige sfeer; Knysna, een aangename badplaats met alle faciliteiten voor watersportliefhebbers en een bijzonder boottochtje op de lagune; Tsitsikamma, een nationaal park met rijke flora, rotsachtige kusten, diepe ravijnen, klippen, woudreuzen van meer dan 100 meter hoogte en lagunes. In Stormrivier kunt u zich wagen aan een duizelingwekkende hangbrug; de Postboom in Mosselbaai, waar al sinds 1500 een brief gepost kan worden door deze te plaatsen in een oude schoen die aan een boom hangt.
Een land in een land. Alsof de diversiteit van Zuid-Afrika niet groot genoeg is, herbergt het ook nog een koninkrijk binnen de landgrenzen: Swasiland. Deze monarchie kent een groen en bergachtig landschap, bezaaid met de traditionele, bijenkorfvormige Swasihuizen, bijzondere markten en enkele interessante natuurparken zoals Mlilwane Park met neushoorns, zebra’s en ander groot wild. Ten noorden van dit landje ligt de Blyde River Canyon, een plek waar het fototoestel overuren zal maken: veel schitterende vergezichten in deze Grand Canyon van Zuid-Afrika.
De route heet niet voor niets ‘Panorama Route’ en heeft nog meer moois te bieden: het gouddelversstadje Pilgrim’s Nest, de indrukwekkende Drie Rondavels (drie kegelvormige bergen) en de attractie met de veelbetekende naam ‘God’s Window’: een fenomenaal uitkijkpunt. In deze provincie Mpumalanga, het voormalige Transvaal, woont in het Middenveld het Ndebelevolk in hun unieke en kleurrijke huizen. Een lust voor het oog, evenals hun prachtige kleding, de traditionele metalen ringen en kralenhoepels. Atuu Travel heeft een prachtig fotoboek over dit bijzondere volk dat u op uw gemak kunt inkijken op het kantoor of eventueel kunt lenen.
Bij Afrika’s meest zuidelijke punt, Cape Algulhas, is de oceaan een van de belangrijkste kraamgebieden van de zuidelijke walvis ter wereld. Dit toevluchtsoord wordt gedomineerd door de kliffen van de Potberg, het zuidelijkste broedgebied van de Kaapse gier en de habitat van veel plantensoorten die nergens anders op aarde wordt aangetroffen. Zuid-Afrika is één van de beste plaatsen ter wereld om zeezoogdieren te observeren. Begin juni verlaten de Zuidkapers (balaena glacialis) hun Antarctische voedselgronden om rond te dartelen in de (relatieve) warme wateren van de Kaapse kust. Hier paren ze, kalveren ze en hangen ze wat rond. Nu en dan laten ze een deel van hun staart zien of steken hun kop boven water om naar de mensen te kijken. Hierdoor zijn ze gemakkelijk te ontdekken.
In Kaapstad kunt u walvissen vanaf de weg zien of zelfs in de trein. Overal langs de kust van False Bay en aan de westkust als u maar hoog genoeg bent. De stad Hermanus heeft zichzelf benoemd tot walvishoofdstad van de wereld – en daar zitten ze niet ver naast. Deze kolossale dieren hangen soms rond op enkele meters van de kust en zijn duidelijk te zien tijdens een mooie wandeling op de top van de kliffen.
Pretoria, een zeer fraaie stad waar de regering van het land zetelt met het Paul Krugerhuis en het Voortrekkersmonument dat ‘De Grote Trek’ in ere houdt. Zeker een bezoek waard.
Soweto, de bekendste van de even beroemde als beruchte townships van Zuid-Afrika; zelf aanschouwen hoe de mensen in de sloppenwijken wonen is een leerzame ervaring. Uit veiligheidsoverwegingen en voor nadere uitleg wél met een gids.
Oudtshoorn, de struisvogelhoofdstad van de wereld, waar u alle gelegenheid heeft deze dieren te bezichtigen of te berijden op een van de vele struisvogelboerderijen.
Bloemfontein, dat haar mooie naam eer aandoet met meer dan 5000 rozenstruiken in Kings Park.
Lesotho, ‘Koninkrijk in de Hemel’, een hoog gelegen landje geheel door Zuid-Afrika omsloten en vooral aantrekkelijk voor natuurliefhebbers vanwege het rustieke bergachtige landschap, maar ook met traditionele Basothodorpen. Zie voor meer informatie over Lesotho onze aparte landenpagina.
Graaf Reinett, een oud stadje met witgekalkte Kaap-Hollandse huisjes en rijk bewerkte Victoriaanse villa’s.
Chapman’s Peak Drive, op het Kaapse schiereiland is volgens velen één van de aantrekkelijkste kustwegen ter wereld. De weg is met behulp van springstoffen tot stand gekomen in de steile kliffen van Chapman’s Peak. Het torent maximaal 450 meter en minimaal 150 meter boven de oceaan uit met enige uitkijkplaatsen waar u al dit machtigs rustig op u in kunt laten werken. Het aangrijpende landschap manifesteert zich met steile kliffen en uiteenspattende golven.
De diversiteit aan bevolkingsgroepen met elk hun eigen verschijning, gewoontes en gebruiken is alleen al een bezoek aan Zuid-Afrika waard. Bij de rubriek ‘bevolking en godsdienst’ wordt hier uitgebreid op ingegaan.
Er wonen zo’n 43 miljoen mensen in Zuid-Afrika. Bijna 77% is zwart (of Afrikaans), 11% blank en 9% ‘coloured’, zoals mensen van een gemengde Afrikaanse, Aziatische en blanke afstamming heten. Iets meer dan de helft van de bevolking woont in de stad. Driekwart is christelijk, waarvan de grootste inheemse kerk de Zion Christian Church is, gevolgd door de Nederlands Hervormde en Katholieke kerk. De meeste andere, grote wereldreligies zijn hier ook vertegenwoordigd, maar geen van hen heeft meer dan 2% volgelingen.
Zuid-Afrika maakt een Afrikaanse Renaissance door gebaseerd op zijn uiteenlopende en fascinerende culturele erfgoed. De geest van verzoening en wederzijds respect die zich nu in de gehele Zuid-Afrikaanse maatschappij aan het verspreiden is, helpt het land zijn trots op zijn multi-etnische oorsprong te versterken. Er leven vele bevolkingsgroepen in Zuid-Afrika, die hieronder kort worden beschreven:
Er zijn nog maar weinig van de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika over: de jager-verzamelaar San. Zij leven nog steeds op hun traditionele wijze in de afgelegen gebieden van Zuid-Afrika, zoals in de Kalahari woestijn. Toeristen kunnen de San ontmoeten in Kagga Kamma (Plaats van de San), 260 km ten noorden van Kaapstad in de Cederbergen. Dit is een beschermd gebied voor de Kalahari San, die jagen en geld verdienen met de verkoop van handgemaakte kunst. Het privé-leefgebied van de San blijft echter verborgen voor toeristen, maar er is een centraal ontmoetingspunt.
Bij het Xulu & Khwe Bushman Cultural Project in Kimberley, in de Noord-Kaap, kunnen bezoekers ook San-gemeenschappen bezoeken en hun traditionele handwerk kopen. Goede voorbeelden van San-rotskunst kunnen bekeken worden in de grotten in het Khahlamba-Drakensberg Natuurreservaat in de Drakensbergen te KwaZulu-Natal. Het South African Museum in Kaapstad laat een aantal voorwerpen zien die de levenswijze van de San illustreren.
Een stap verder op de ladder van de geschiedenis vinden we de Khoikhoi, vee- en schaapherders, die polygame gemeenschappen vormden, geleid door een hoofdman. Zij leefden in ronde hutten van hout en matten die gemakkelijk afgebroken konden worden bij het zoeken naar nieuw weidegebied. De Khoikhoi waren de eerste mensen die de Hollandse pioniers bij de Tafelbaai ontmoetten; zij noemden hen ‘Hottentotten’, waarschijnlijk door de klikkende geluiden die ze maakten bij het spreken en die werden begrepen als stotteren. De Hollandse pioniers namen langzaam maar zeker hun land en vee in bezit en de Khoikhoi bevolking werd gedecimeerd door een serie pokkenepidemieën.
Door vermenging met de vroege Europese kolonisten werden zij een deel van de zogenaamde ‘Coloured’ (gekleurde) bevolking van de Kaap. De enige groep die heeft overleefd is de Nama, die tegenwoordig in Namaqualand en het naburige land Namibië leven. Het Khoi Village Museum ligt in The Point, Mossel Bay, West Kaap.
Het grootste gedeelte van de Zuid-Afrikaanse bevolking bestaat uit zwarte Afrikanen die trots zijn op zichzelf en op de vele facetten van hun etnologische oorsprong. Deze Afrikanen, die vele honderden jaren geleden Zuid-Afrika binnentrokken vanuit Centraal Afrika’s merengebied, kunnen worden opgedeeld in verschillende etnische groepen die zich vestigden in uiteenlopende gebieden. Toch leven ze bij elkaar als ze voor werk verhuizen naar de grote stedelijke gebieden. In de stedelijke gebieden hebben de meeste Afrikanen de westelijke manier van leven overgenomen – maar op het platteland zijn nog veel resten van hun etnische tradities gehandhaafd.
De Xhosa
Traditionele Xhosa gebouwen worden gekenmerkt door ronde muren gemaakt van modder met een puntig en met stro bedekt dak – een rondavel-ontwerp dat veelvuldig gekopieerd wordt in de gebouwen van game lodges. Xhosa-vrouwen staan bekend om de oker beschilderingen van hun gezichten en om het roken van lange pijpen. Hoofdbedekkingen zijn gemaakt van zware wollen sjaals, als een tulband gevouwen, en ze dragen typische houten halskettingen. Armbanden zijn een statussymbool en zijn vaak van draad gemaakt, gekocht in dorpswinkels. De ideale manier om deze vriendelijke mensen beter te leren kennen is om door het verrukkelijke landschap van de Oost-Kaap te rijden.
De Zoeloes
De Zoeloes staan bekend om hun dapperheid in de oorlog onder Shaka (1788-1828), ‘Afrika’s eigen Napoleon’ en andere leiders. Ze vormen tegenwoordig de grootste stammengroep in Zuid-Afrika met een aantal van bijna acht miljoen. Zoeloes leven traditioneel in bijenkorfvormige hutten die in een cirkel staan op een terrein, bekend als een ‘kraal’. Getrouwde vrouwen dragen breedgerande, schotelvormige hoofdbedekkingen, vaak versierd met kralen om hun status aan te geven. Zoeloe-mannen dragen rokjes van huiden en arm- en enkelbanden van bont en dragen schilden en speren tijdens traditionele ceremonies.
De Ndebele
De Ndebele staan bekend om hun in heldere kleuren geverfde huizen, versierd met geometrische patronen. Dat beschilderen wordt alleen door de vrouwen gedaan. Moeders dragen hun kennis over op hun dochters. Vroeger gebruikte men witte-, gele-, grijze- en rode leem en houtskool. Tegenwoordig wordt er vaak acrylverf gebruikt. De kleuren daarvan worden vaak mooier gevonden. Bovendien blijft die verf beter zitten. Zo kleurrijk als hun huizen zijn, is ook de kleding die door de Ndebele-vrouwen wordt gedragen. Getrouwde vrouwen dragen zware bronzen ringen om hun armen, benen en nek, vaak omgeven door kralen. De Ndebele leven voornamelijk in het noordoostelijk deel van Mpumalanga bij Tshwane (Pretoria) en in de regio van Middelburg in Gauteng.
De Sotho
De zuidelijke Sotho, zo’n 300.000 in getal, leven voornamelijk in de Vrijstaat aan de grens met Lesotho. Een onafhankelijke staat die aan alle kanten omringd wordt door Zuid-Afrika. Ze dragen typische geweven, kegelvormige hoeden en kleurrijke dekens. De Sotho die hun huizen vaak van steen bouwen, decoreren hun hutten graag met steenmozaïeken en spetters helder gekleurde verf. De noordelijke Sotho, bijna 2,8 miljoen, leven in het noorden van Tzaneen in de Limpopo Provincie.
De Tswana
Tswana huizen zijn ook rond van vorm. De muren zijn niet beschilderd, maar er worden patronen in de klei geëtst voordat die opdroogt.
De Venda
Het Venda volk, 600.000 mensen die in het noorden van de Limpopo Provincie wonen, is verwant aan de Shona in Zimbabwe. Historici beweren dat de Venda’s zich vermengd hebben met Arabische handelaren, vandaar hun opvallend Semitische gezichtstrekken. In het verleden stonden ze bekend als uitstekende ijzer- en kopersmeden, tegenwoordig praktiseren ze nog steeds hun oude gewoontes en initiatieceremonieën. Venda-vrouwen dragen traditioneel gestreept materiaal met daarop genaaide vlechten. Uniek bij de Venda zijn de witte pompons.
De Shangaan/Tsonga
Dit volk is verwant aan de Tsonga in Mozambique en noemt zichzelf in Zuid-Afrika Shangaan. Tegenwoordig leven er ongeveer 750.000 Shanganen aan de grens van het Kruger Nationale Park. Grote, met riet gedekte, kegelvormige daken typeren de stijl van hun woningen. Ze kleden zich meestal in lange, gekleurde doeken die om één schouder zijn geknoopt. Grote kralensnoeren om hun nek en zware metalen armbanden zijn ook populair. Het gezicht werd ooit van littekens voorzien om Arabische slavenhandelaars af te schrikken, maar wordt nu beschouwd als een teken van schoonheid. Het zijn uitstekende vissers. De overgang van kind naar volwassene is een krijgshaftige aangelegenheid: er worden patronen in de huid gebrand.
De Swazi
Swazi-mannen dragen vaak helder gekleurde sjaals over één schouder geknoopt en leren of katoenen kilts. Ze tillen hun ‘knobkerries’ (lange knotsen) op als een vorm van begroeting. Swazi-vrouwen dragen ook sjaals, geknoopt rond beide schouders en schortjes van geitenvel. De ‘bijenkorf’ haarstijl met een wit koord bij de haarlijn, is karakteristiek voor Swazi-vrouwen. Favoriete kleuren zijn oranje en rood.
Bijdragen aan de ‘Rainbow’
De eerste Europeanen die voet zetten in Zuid-Afrika waren de Portugezen. In 1488 zeilde de ontdekkingsreiziger Bartholomew Diaz rond Kaap de Goede Hoop en legde aan in Mossel Bay. Tien jaar later stopte een tijdgenoot en landgenoot, Vasco de Gama daar ook. In de zestiende eeuw zeilden Hollandse, Engelse en Franse schepen regelmatig rond de Kaap op weg naar de Oost.
De eerste permanente Europese nederzetting werd gevestigd in 1652, toen Jan Van Riebeeck – tezamen met 90 mannen, vrouwen en kinderen – een voorraadbasis opzette voor de Oost-Indische Compagnie. Schepen die heen en weer voeren langs de handelsroutes tussen Holland en Java (Indonesië) werden zodoende van vers voedsel voorzien.
In de loop der tijd trok de Kaap kolonisten aan uit Nederland, Frankrijk, Duitsland en Engeland. Van de huidige 40 miljoen mensen in Zuid-Afrika zijn er ongeveer zes miljoen van Europese origine. Er werden ook slaven uit Madagascar en Java naar de Kaap gebracht terwijl contractarbeiders uit India op de suikerrietplantages van KwaZulu-Natal werkten.
De Afrikaner
Na vele generaties begonnen de Hollandse, Duitse en Franse immigranten van de Kaap, voor het merendeel boeren of Boers, zichzelf te beschouwen als Afrikaners en zelfs vandaag identificeren zij zich nog zeer sterk met het land. De erfenis van deze pioniers (Voortrekkers) kan worden ervaren bij het Voortrekkersmonument, Paul Kruger House en Melrose House in Tshwane (Pretoria).
De ‘Couloureds” en ‘Kaapse Moslims’
De eerste slaven arriveerden in 1655 op de Kaap. Aanvankelijk kwamen zij uit de Hollandse kolonies zoals Madagascar en Java. Anderen kwamen uit Angola, Guinee, Abessinië (Ethiopië), India en Maleisië. In de loop der jaren vermengden de slaven zich met de Europeanen en hun nageslacht staat bekend als coloureds (kleurlingen). De meerderheid van de kleurlingen is christen en spreekt Afrikaans. Hun jaarlijkse culturele festival, het Minstrel Carnival, wordt gehouden tijdens de nieuwjaarsperiode, als ze zich hullen in kleurrijke kostuums, muziek maken en door de straten van Kaapstad paraderen. Het hele jaar door zorgen orkestjes van kleurlingmuzikanten voor amusement voor de bezoekers van Kaapstad, in het bijzonder langs het Victoria en Alfred Waterfront. Veel van de Aziatische emigranten, zogenaamde ‘Kaapse Moslims’ of ‘Kaapse Maleiers’, zijn moslim gebleven. Zij leven voornamelijk in Kaapstad in wijken die te herkennen zijn aan de vele moskees.
De Hollanders
De aanwezigheid van de eerste Hollandse pioniers kan bekeken worden in het militaire fort, het Castle of Good Hope, gebouwd in Kaapstad in 1679. De pioniers ontwikkelden hun eigen architectuurstijl bekend als Kaap-Holands, gekarakteriseerd door witte muren, hoge gevels, met stro bedekte daken en lange veranda’s. Deze stijl is ook te zien in de gebouwen van de boerderijen in de wijnstreek. De Hollandse invloed kan ook worden gezien in Stellenbosch, de op één na oudste nederzetting in de Kaap, in Swellendam in het Klipperivier Homestead en in het Drostdy Museum in Graaff-Reinet. In dit oudste stadje in de Oostelijke Karoo kunnen meer dan 300 gebouwen, die tot Nationaal Monument zijn verklaard, kunnen worden bezichtigd.
De Indiërs
Van 1860 tot 1911 kwamen grote aantallen Indiërs naar KwaZulu-Natal om te werken op de suikerrietplantages. Het waren contractarbeiders. Maar ondanks de mogelijkheid om gratis naar huis terug te keren verkozen de meesten te blijven. Tegenwoordig wonen er in Zuid-Afrika één miljoen Indiërs waarvan 70 procent hindoe is, 20 procent moslim en de rest een andere religie heeft. Hoewel de meeste Indiërs Engels spreken tegen bezoekers, spreken ze thuis Indiase dialecten. In het bijzonder in Durban kunnen bezoekers hun wijze van leven zien in de moskees en tempels en in Grey Street met zijn sariwinkels, juweliers en kruiden-, fruit- en groentestalletjes. Ook de Great Mosque, Riverside Mosque en Kramat Narainsamy Temple kunnen bezichtigd worden.
De Joden
Ondanks haar relatief kleine omvang speelt de Joodse gemeenschap op vele gebieden van het Zuid-afrikaanse leven een belangrijke rol. Hun aanwezigheid wordt weerspiegeld in de Great Synagogue in Kaapstad, de Old Synagogue en Sammy Marks Museum in Tshwane en Harry and Friedel Abt Jewish Museum in Johannesburg.
Andere groepen
Duitsers, Engelsen, Fransen, Portugezen, Chinezen en Grieken voegen een verdere, waardevolle dimensie toe aan de Zuid-Afrikaanse culturele mix. Hun invloed kan worden geproefd in de grote verscheidenheid aan keukens in het hele land.